Boyabat'ın hafızasında, 70'li ve 80'li yılların tozlu sayfalarında, iki sinema salonu ışıl ışıl parlıyor: Biri Öz Sineması, diğeri de Saray Sineması.
Boyabat'ın Sinemaları
Boyabat'ın hafızasında, 70'li ve 80'li yılların tozlu sayfalarında, iki sinema salonu ışıl ışıl parlıyor: Biri Öz Sineması, diğeri de Saray Sineması.
Bu gümüş perdeler, kasabanın ruhuna işleyen filmler ve tiyatro oyunlarıyla nesiller boyu anılar biriktirdi.
Kıdemlisi, Öz Sinemasıydı...
Kasabanın kalbi sayılan, bugünkü Zafer Lokantası'nın bitişiğinde yer alan bu salon, ilk filmlerini 70'li yılların başında göstermeye başlamıştı.
O dönemde sinemaya gitmek, sadece bir film izlemek değil, âdeta bir ritüeldi.
Aileler haftasonlarını Öz Sineması'nda planlar, bilet kuyruğunda heyecanla bekler, perde açıldığında ise büyülü bir dünyaya adım atardı.
Öz Sineması, sadece filmlerle sınırlı kalmadı. Tiyatro oyunları da bu sahnede yer alarak Boyabatlılar'a unutulmaz geceler yaşattı.
Kasabanın tiyatro severleri, Öz Sineması'nda sahnelenen oyunları büyük bir ilgiyle takip etti.
Saray Sineması ise yeni bir nefes oldu.
70'li yılların son çeyreğinde 80'lerin başında Saray Sineması, Boyabat'ın sinemaseverlerine yeni bir alternatif sundu.
Kumluk Mahallesi'nde şimdiki Adliye binasının yakınında yer alan Saray Sineması, daha modern bir sinema deneyimi sunarak kasabanın ilgisini çekmeyi başardı. Devasa kapalı ve açık salonlarında çok sayıda sinemaseveri buluşturdu.
Çağrı filmi bu sinemada gösterime girdi.
90'lara gelindiğinde, televizyonların yaygınlaşması ve video kasetlerin popülerleşmesiyle sinemaların popülerliği azalmaya başladı.
Öz Sineması ve Saray Sineması da bu değişimden nasibini aldı. Seyirci sayısı düşen sinemalar, ne yazık ki birer birer kapılarını kapatmak zorunda kaldı.
Bugün, Öz Sineması ve Saray Sineması'ndan geriye kalan sadece anılar.
Yeni nesil bu sinemaları bilmese de, onlar Boyabat'ın kültürel hayatında önemli bir yere sahipti.
Bu sinemalar, sadece filmler ve tiyatro oyunları göstermekle kalmadı, aynı zamanda kasabanın insanlarını bir araya getiren, ortak duygular yaşatan ve unutulmaz anılar biriktiren mekânlar oldu.
Öz Sineması ve Saray Sineması kapılarını sonsuza dek kapatmış olsalar da, Boyabat'ın hafızasında sonsuza kadar yaşayacaklar.
Bu sinemalar, bir kasabanın değişen yüzünü, eğlence anlayışını ve kolektif hafızasını yansıtan değerli hazineler olarak varlıklarını sürdürecekler.
